สรุปวิวัฒนาการของการศึกษาไทย
วิวัฒนาการการจัดการศึกษาไทย
ได้บ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงการศึกษาไทยแต่ละยุคแต่ละสมัย
ซึ่งเราต้องศึกษาประวัติและวิวัฒนาการศึกษาของไทยที่ผ่านมาเพื่อที่จะเข้าถึงการเปลี่ยนแปลงที่สําคัญ
การศึกษาไทยยุคสมัยโบราณ จัดการศึกษาที่ไมมีระบบและแบบแผน คือ ไมมีระบบโรงเรียน
และชันเรียน วัดเป็นแหลงให้ความรู้ มีพระภิกษุเป็นผู้สอนเพียงเพื่อประกอบอาชีพ
วิชาความรู้ส่วนใหญที่ถ่ายทอดไมมีการจดบันทึกไว้ แต่จะเป็นการท่องจำเป็นส่วนใหญ่สมัยกรุงสุโขทัย (พ.ศ.1781-1983) ผู้ให้กำเนิดอักษรไทยครั้งแรกเมื่อ
พ.ศ.1826 คือ
พ่อขุนรามคําแหงมหาราช สถานที่เรียนคือ สํานักสงฆ์หรือวัด
สมัยกรุงศรีอยุธยา สถานศึกษาที่วัดและบ้าน
มีการติดต่อกับชาวตะวันตก จัดตั้งโรงเรียนคริสต์ศาสนาครั้งแรก ประดิษฐ์ตัวพิมพ์อักษรไทยครั้งแรก
เรียนวิชาการแบบยุโรป ซึ่งสถาบันทังสองมีส่วนทําให้ประเทศไทยเจริญในทางอักษรศาสตร์
และศิลปะศาสตร์เป็นอันมาก
สมัยกรุงธนบุรีและกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นคือ
กู้ชาติและรวบรวมความเป็นปึกแผ่นและสร้างเมือง
การจัดการศึกษาไทยสมัยปฏิรูปเพื่อความอยู่รอดและความก้าวหน้าของ ประเทศ
ไปสู่ระบบการศึกษาที่มีแบบแผ่นขึ้น ซึ่งการจัดการศึกษาที่เรียกว่า มาติกาศึกษา
มีอยู่ 8 มาติกา
1) ตําบลที่เลาเรียนคือที่ตั้งของวัด
2) โรงเรียนคือ
ที่เรียนในวัด เช่น หอฉัน หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ กุฏิและวิหาร
3) นักเรียนและครู มี 3 ประเภทคือ
ภิกษุ สามเณร และศิษย์วัด
4) เวลาเรียนคือ
ตอนพระวาง
5) เครื่องเลาเรียนคือ
กระดานชนวน ดินสอพอ กระดาษขายและปากกาไม้ไผ่เป็นต้น
6) วิชาหนังสือคือ
หนังสือเรียนและหนังสืออ่านประกอบ
7) วิชาเลขคือ
เลขคณิตวิธีต่าง ๆ
8) ข้อบังคับการเรียนคือ
ระเบียบวินัย การลงโทษ และการชมเชย
มีจุดมุ่งหมายคือ
มุ่งพัฒนาคนให้มีคุณภาพมาตรฐาน
ส่งเสริมจริยธรรม คุณธรรม มีวินัยและพลานามัยที่สมบูรณ์
จัดตั้งมหาวิทยาลัยและ
ยกฐานะวิทยาลัยเป็นมหาวิทยาลัยยุคพัฒนาเพื่อคุณภาพชีวิตและสังคม
มุงจัดการศึกษาสู่ระบบสากล ยุคความหวัง
มีการปฏิรูปองค์กร
ปฏิรูปครูและบุคลากรมุ่งพัฒนาคุณภาพของคนให้เป็นมนุษย์ที่สมบรูณ์ และเตรียมตัวเพื่อที่จะเข้าสู่ยุคที่
การศึกษาเจริญและมีการแข่งขันกันมากขึ้น เพื่อเตรียมคนที่จะรองรับ
บัณฑิตยุค อาเซียน และยุคโลกาภิวัตน์ ในปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น